6 stycznia Kościół katolicki obchodzi uroczystość Objawienia Pańskiego, czyli święto Trzech Króli. Kończy ono trwające od Wigilii obchody święta Bożego Narodzenia, a rozpoczyna karnawał, który potrwa aż do Wielkiego Postu. Jego symbolika oznacza chrześcijański uniwersalizm – objawienia Boga – człowieka dla całej ludzkości, nie tylko narodu wybranego, ale także dla pogan: ludzi wszystkich narodów i pokoleń, którzy dzięki temu mogą być zbawieni. W uroczystość Trzech Króli w całym Kościele katolickim obchodzony jest także dzień misyjny. Z kolei wyznawcy obrządku wschodniego: greko-katolicy, prawosławni i staroobrzędowcy obchodzą w tym dniu Wigilię. Święto Trzech Króli to jedno z najstarszych świąt chrześcijańskich. Początkowo obchodzone było w Tracji i Egipcie jako Epifania, czyli zjawienie się Boga na ziemi w tajemnicy Wcielenia. Obecnie jest świętem ogólnokościelnym, ponieważ w dniu 6 stycznia Kościół wschodni upamiętnia chrzest Jezusa w rzece Jordan, zaś Kościół zachodni obchodzi Święto Trzech Króli. Podstawą tego święta jest ewangeliczna historia o Trzech Magach, cudzoziemcach, którzy, wiedzeni gwiazdą, wyruszyli w drogę do Betlejem, aby złożyć pokłon narodzonemu Królowi Żydowskiemu. Po drodze wstąpili na dwór Heroda, który w nowo narodzonym dopatrzył się rywala dla swojej władzy. Mędrcy, odnalazłszy stajenkę betlejemską, ofiarowali Dzieciątku swoje cenne dary: mirrę jako symbol wypełnienia proroctw, cierpienia i jednocześnie nieśmiertelności, złoto jako symbol władzy królewskiej oraz kadzidło – symbol godności kapłańskiej. Trzej pielgrzymi, otrzymawszy podczas snu wskazówkę, aby nie wracać do Heroda, wyruszyli z powrotem do swych krajów, by tam głosić dobrą nowinę. Podobno praca apostolska pochłonęła ich do tego stopnia, że zrzekli się władzy. Po Wniebowstąpieniu Jezusa Mędrców odnalazł jeden z apostołów - św. Tomasz, który przekazał im nauki otrzymane od Jezusa oraz udzielił sakramentu chrztu, bierzmowania i kapłaństwa. Św. Mateusz, opisując „pokłon mędrców ze Wschodu” złożony Dziecięciu Jezus, nie podaje ich imion. Znane nam dzisiaj imiona trzech Magów: Kacper (Kasper) – perski Gizbar, czyli „Stróż Skarbca” albo Gathaspar, czyli „Wspaniały”, Melchior – hebrajski Melkior czyli „Bóg (król) jest moją światłością” oraz Baltazar – semicki Belszassar, czyli „Niech Bóg zachowa jego życie” pojawiły się dopiero VIII w. Na przełomie XV i XVI wieku wykształciły się pewne zwyczaje związane z legendą o trzech królach. Poza poświęceniem złota, którym następnie dotykano szyi w celu zabezpieczenia się przed chorobami i nieszczęściami, kadzidła, które służyło następnie do okadzania domostw, szykowano uroczysty obiad, a po nim raczono gości ciastem z jednym migdałem, aby ten, kto na niego natrafi, mógł szczycić się tytułem "króla migdałowego". Dzień Trzech Króli był ostatnim spośród dwunastu szczodrych dni i wieczorów, był więc dniem poczęstunków, odwiedzin oraz wręczania sobie drobnych darów. Do domów przychodzili kolędnicy, którzy za życzenia otrzymywali rogale, zwane "szczodrakami". W tym dniu nikomu nie szczędzono jedzenia i jałmużny. Stąd święto to często nazywano szczodrym dniem. Od XVIII wieku upowszechnił się zwyczaj święcenia kredy, którą zwyczajowo w święto Trzech Króli na drzwiach wejściowych w wielu domach katolickich pisano litery: K+M+B jako inicjały trzech króli oraz datę bieżącego roku. Zgodnie z tradycją, księża w tym dniu zaczynali obchód kolędowy. Zwyczaj ten znany był już w średniowieczu - księża, wizytując parafian, przepytywali z religii, nawracali grzeszników na drogę cnoty, zbierali datki na Kościół oraz kropili mieszkanie "wodą święconą", by zakończyć dwunastodniowy pobyt dusz na ziemi, na którą przybyły w dzień wigilijny. Od Trzech Króli rozpoczynał się karnawał, którego zakończeniem były ostatki przed środą popielcową, rozpoczynającą Wielki Post. Święto Trzech Króli było w Polsce dniem wolnym od pracy do 16 listopada 1960 r., kiedy zostało zniesione ustawą sejmu PRL. Walka o przywrócenie Trzech Króli jako dnia wolnego jest jedną z inicjatyw obywatelskich w naszym kraju w ostatnich latach. Zaangażowany w te sprawę prezydent Łodzi Pan Jerzy Kropiwnicki mówi: „Święto Trzech Króli jest najstarszym świętem chrześcijańskim, starszym nawet niż Boże Narodzenie. Dlatego powinniśmy powrócić do tradycji jego należytego uczczenia jako dnia wolnego od pracy”. Dotychczasowe próby przeforsowania ustawy w sejmie kończyły się niepowodzeniem, mimo że podpisy na listach poparcia dla tej inicjatywy składał ponad milion Polaków. Obecnie 6 stycznia jest dniem wolnym od pracy, między innymi w Niemczech, Austrii, Grecji, Hiszpanii, Słowacji, Szwajcarii, Włoszech, Szwecji i Finlandii. W Polsce uroczystość Objawienia Pańskiego jest jednym z niewielu świąt nakazanych, które obchodzone są w dzień powszedni. Katolicy mają w tym dniu obowiązek uczestnictwa we mszy oraz powstrzymania się od prac niekoniecznych 6 stycznia w wielu Kościołach wspomina się także dzieło misji - chrześcijan, którzy z narażeniem życia i zdrowia niosą Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie. W kościołach zbierane są datki służące wsparciu działalności polskich misjonarzy. Z zebranych funduszy finansowane są również projekty medyczne, edukacyjne i charytatywne w krajach misyjnych oraz utrzymanie Centrum Formacji Misyjnej w Warszawie kształcącego przyszłych misjonarzy. Z kolei wyznawcy obrządku wschodniego: greko-katolicy, prawosławni i staroobrzędowcy mają w tym dniu Wigilię. Przesunięcie o 13 dni spowodowane jest różnicami w kalendarzu juliańskim, który jest starszy od powszechnie używanego gregoriańskiego. Tego dnia wierni obrządku wschodniego dzielą się prosforą, wypiekanym przaśnym chlebem oraz składają sobie życzenia. Na wigilijnej wieczerzy pojawia się 12 postnych potraw symbolizujących 12 apostołów lub 12 miesięcy w roku, w tym m.in. ryby, barszcz lub zupa grzybowa, pierogi. Późnym wieczorem w cerkwiach odbywają się kilkugodzinne nabożeństwa. [Na podstawie stron: /www.trzechkroli.pl/, /wyborcza.pl/, /www.wprost.pl//www.niedziela.pl/ /www.wspolnota-polska.org.pl/- oprac. A. Zielińska]